Nou dag tot ziens het ga je goed!
 
Kennen jullie dat nummer van Herman van Veen?
 
“🎼Opzij Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, wij hebben ongelofelijke haast. Opzij, opzij, opzij, want wij zijn haast te laat, wij hebben maar een paar minuten tijd. We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. We kunnen nu niet blijven, we kunnen nu niet langer blijven staan. Een andere keer misschien dan blijven we wel slapen en kunnen dan misschien als het echt moet, wat over koetjes, voetbal en de lotto praten, nou dag tot ziens, adieu het gaat je goed. We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan 🎼”
 
Ja? kennen jullie dat nummer?
 
Want het lijkt toch echt wel of de tijd sneller gaat??
We steeds minder tijd hebben? (Of is dat van alle tijden 🤔?)
Pfff Ik herken dit in ieder geval ontzettend 🙃🤯😵‍💫….
Ik maak elke dag to do lijstjes (en daarvan weer een per-dag-to-do lijstje….🫣)
Voel mij heerlijk als ik dan iets kan doorstrepen wat ik heb gedaan…. zucht….maar het houdt nooit op zo lijkt het….😳
Zo ook gisteren, mijn woensdag-to-do lijstje bestond uit 11 dingen…. dus vroeg opstaan, alvast twee dingen gedaan achter mijn laptop, kopje thee en toen dacht ik……: Weet je wat Annemiek: Ga jij eerst maar eens doen waar je zin in hebt! (Dit natuurlijk ook even op mijn woensdag-to-do lijstje geschreven want het geeft een kik als ik het dan weer door kan strepen 😅😂)
En wat ben ik gaan doen? Met de paarden (en Zoë natuurlijk ook in de energie mee 🥰) 2 uur wandelen in het bos! In het weekend is het meestal erg druk in het bos, maar op een doordeweekse dag een stuk minder, dus ik kon héérlijk in het ritme van mijn twee paarden (nouja anderhalf 🐎🐎) in het bos zijn, de geur van het bos snuiven, de klanken van de vogels horen (ik hoorde een raaf!) en heel erg genieten van het ritme van het stappen van de paarden, hen naast mij horen snuiven en briezen.. Dus dat 😉
En weet je: Ik denk dat als ik maar blijf zeggen dat ik het druk-druk-druk heb, ik tegen de kosmos zeg dat ik nóg meer druk-druk-druk wil ervaren en er nóg meer druk-druk-druk op mijn bordje gegooid wordt….
 
Dus terug naar het ritme van de paarden!