Kennen jullie die eerste term? Het wordt gebruikt binnen het taoïsme en betekent zoiets als ‘weten wanneer wel of niet te handelen’.  Letterlijk betekent wu wei: “Niets doen”.

Afgelopen week kwam die term weer eens bij mij langs toen ik een stukje in het boek “De weg van het paard” van Linda Kohanov las.

Hoe belangrijk is het om af en toe even niks te doen? Om je te vervelen? Doen jullie dat nog wel eens, je vervelen?

Stel je voor: Je hebt een probleem en komt er niet uit. Het is heel belangrijk om het probleem heel bewust van alle kanten te bekijken. De juiste vragen stellen en deze misschien opschrijven.

En dan komt het: Wij blijven steeds maar malen en malen om oplossingen te bedenken, terwijl het eigenlijk een natuurwet is om een incubatietijd in te lassen: wu wei.

Of er een nachtje  -of twee nachtjes-  over te slapen. Je een periode vervelen.

In ieder geval zou het een periode moeten zijn om het probleem bewust los te laten en zelfs elke keer als er wel een gedachte over komt, deze los te laten.

Dan zou het zomaar kunnen zijn, dat er ineens een oplossing komt, terwijl je onder de douche staat, je tanden staat te poetsen, in de bus zit of met je hond wandelt.

En paarden ? Die kunnen niet anders dan wu wei, daar kunnen wij veel wu wei van leren

Slaap daar maar eens een nachtje over!